Malarz o solidnym warsztacie, gdzie głównym źródłem inspiracji są zagadnienia z zakresu nauk ścisłych i społecznych.
Kobiety obecne na obrazach, tworzą pomost pomiędzy światem piękna, a światem nauki. To one są głównym podmiotem determinującym kompozycję, wpływającym na tworzący się nastrój i harmonię dzieła. Dominują nad nim. Jednocześnie używane są jako pretekst, aby nadać szerszą perspektywę tematyce poruszanej na obrazach. Metaforycznie obrazują zjawiska zachodzące w świecie rzeczywistym. Całość ukazana w stylistyce surrealistycznej i symbolicznej tworzy światy przeznaczone dla widza szukającego estetycznej satysfakcji, ale też zgłębiającego charakterystykę ukazywanych zjawisk.
Kolorystyka obrazów to kolory złamane i stonowane w tle, ustępujące czystym i intensywnym pierwszego planu. Tworzące subtelną perspektywę barwną. Nasycenie traktowane jest jako czynnik kompozycyjny, z jednej strony nadający nastrój i harmonię, z drugiej, hierarchizujący poszczególne elementy, nadając kierunki obserwacji odbiorcy w stronę elementów istotnych dla danego dzieła.
Malarz określa swoje prace jako „stworzone z potrzeby wewnętrznej”, wynikającej z przemijania jednostki ludzkiej, jej relacji ze światem i miejsca w społeczeństwie. Konsekwentnie przekazuje nam własne postrzeganie rzeczywistości w sposób oryginalny i zasługujący na uwagę. Ta idea staje się jego najważniejszą formą wypowiedzi artystycznej.
